Een nieuwe start op de Loozerheide

Ruim een jaar geleden (24 februari 2014) schreef ik over "een nieuwe lente op de Loozerheide".
Dankzij het verkrijgen van de laatste percelen hoefde de Loozerheide vanaf dat moment niet langer meer te worden ontwaterd en kon men met de werkzaamheden beginnen.

De Loozerheide is in november 2013 nog volop begroeid met percelen populieren en elzen.

Niet alleen de talloze afwateringssloten en -slootjes zorgden voor de verdrogings- problematiek in het gebied, maar ook de populieren en elzen onttrokken veel water aan de grond. De kap van die bomen was sowieso noodzakelijk, omdat men het oorspronkelijke open landschap weer wilde herstellen. Dat was dus de 1e klus.
In "Nyrstargrond op de schop", (die ik schreef in juni), kun je zien hoe voortvarend men te werk is gegaan.

De foto's die nu nog komen,zijn niet actueel, maar van 10 en 14 november van het vorig jaar. Ik ben nadien niet meer daar geweest. Bij de volgende blog over de Loozerheide zal dat wel het geval zijn.

Maremmana's en Exmoor pony's  zorgen voor de begrazing van de Loozerheide

De Exmoor pony's blijven op een veilige afstand en bekijken rustig de werkzaamheden.

De Maremmana's zullen blij zijn als het werk er op zit en de rust in het gebied is weergekeerd..

Overzichtsfoto van de voormalige weilanden met rechts de Nyrstarfabriek

De volgende fase was het afgraven van de bovenste laag voedselrijke landbouwgrond op de voormalige akkers en weilanden. Ook een eertijds gedempte moerassige laagte moest worden uitgegraven, zodat de natte laagtes die er vroeger waren, weer zouden verschijnen. Na de zomervakantie is men hiermee begonnen.
Een overzicht van alle uitgevoerde werkzaamheden kun je vinden op de site van Uitvoerder Omniverde.

Op deze foto zijn de grote niveauverschillen op de Loozerheide goed te zien

 

In de maanden die volgden, is met graafmachines de bovenste toplaag weggehaald en reden trekkers bijna onafgebroken af en aan om in totaal 25.000 kubieke meter grond te verplaatsen. Een deel van de grond werd gebruikt om greppels op te vullen zodat water niet meer weg kon stromen uit het natuurgebied.
De oude leemlagen en oorspronkelijke heidegronden werden door deze werkzaamheden weer zichtbaar. Deze is echter niet doorgraven. De ontstane poel is ook voorzien van een ondoorlatende laag Brunssummer klei, zodat het water langer vastgehouden wordt.

Met een ander deel van de grond werd het gedeelte langs de defensiedijk verhoogd en een nieuwe hoog gelegen vogeltrektelpost, tevens uitzichtpunt, ingericht. Op de eerste foto is die goed te zien. Omdat deze "kijkheuvel" de vorm van een oog heeft en ook een bijzondere soort als de kiekendief de post passeert, heeft men de naam "de Kiek" bedacht.

Door deze werkzaamheden zijn de oorspronkelijke natte laagtes, weer duidelijk zichtbaar. Het gebied is intussen een heel stuk natter geworden en ten opzichte van vorig jaar februari onherkenbaar veranderd. Over een aantal jaren zien we hier ongetwijfeld een prachtig groot ven met rietkragen, struweel en ruigtes met verschillende soorten begroeiingen, natte heide en bosschages. Dit gaat een waar vogelparadijs worden.....

Grote groepen kraanvogels vliegen over de Loozerheide bij het vallen van de avond

Het eerste hoogtepunt was in het weekend van 8, 9 en 10 november, toen duizenden kraanvogels over het gebied vlogen, maar ook tientallen vogels zijn toen geland om er te foerageren en te overnachten.
Dat belooft wat voor de toekomst.

Per huifkar naar de Loozerheide, om de voltooiing van de inrichting ter plekke te vieren.

Prachtig uitzicht op de Boshoverheide vanaf de nieuwe verhoogde telpost.

Het tweede hoogtepunt was op 14 november. Op die dag werd namelijk de voltooiing van de inrichting van de Loozerheide ter plekke gevierd en werd ook de nieuwe vogeltrektelpost overgedragen aan de vogelaars. Geheel in stijl gingen we met een grote groep geïnteresseerden, waaronder een stel prominente genodigden, per huifkar van het NMC naar de Loozerheide.
De actuele tellingen op de Loozerheide kun je vinden op de site trektellen.org.

Ook werd toen het boek ‘Het Kempen~Broek; op de grens van mens, natuur en landschap’ gepresenteerd.
Erwin Christis, de auteur, heeft een aantal keren contact met mij opgenomen voor informatie en toestemming gevraagd of hij gegevens uit mijn blog mocht gebruiken. Vandaar dat je in zijn boek bij de vermelde geraadpleegde sites ook mijn blog "Weertnatuur" ziet staan.

Een juweeltje dat ik kan aanbevelen, maar je kunt als alternatief natuurlijk ook mijn blogs lezen. ☻☺☻