Het Jacobskruiskruid dat steeds meer voorkomt in Nederland
is voor velen, vanwege het gif, een gruwel en er zijn al voorstellen gedaan
deze plant uit te roeien.
Uiteraard zal dat nooit lukken.Veel dieren, met name insecten en rupsen, hebben deze plant als voedselbron en het zou toch doodzonde zijn als deze opgeofferd zouden worden. Dat geldt o.a. voor de zebrarups (de rups van de Sint-Jakobsvlinder) en de wel tot 6 cm grote rups van de Grote beer, die je hier allebei op de foto ziet. Allebei dagactieve nachtvlinders uit de familie der spinneruilen.
De naam Grote beer doet in de eerste plaatst denken aan een sterrenbeeld, maar de grote beervlinder is een dagactieve nachtvlinder uit de familie van de uilen. De naam van de vlinder verwijst naar het uiterlijk van de rups. Die is, zoals je ziet, namelijk sterk behaard met een vacht als een beer.(zegt men..) De haren veroorzaken vrijwel nooit huidirritaties. Pas in juli of augustus verpoppen ze. Tegen de tijd van verpoppen zijn ze bijzonder actief en je komt ze dan ook overal tegen. Deze rupsen raken het gif, dat ze met hun maaltijden van het jakobskruiskruid binnenkrijgen, kwijt door dit in hun huid op te slaan. Na het vervellen zijn ze hun gif kwijt. Prachtig toch....
