 |
| foto: het Reestdal.nl |
De Schotse Hooglander is daarbij het startpunt, vanwege hun primitieve kenmerken die passen bij het profiel van de Tauros, maar ook vooral vanwege zijn goede reputatie. Ze voldoen op veel punten aan het ideaalbeeld:
-- Ze zijn b.v.in staat veel vetreserves op te slaan in hun weefsels.
-- Ze krijgen kleine kalveren en hebben dus nauwelijks geboorteproblemen.
-- Ook langzame jeugdgroei en een late geslachtsrijpheid zijn primitieve kenmerken.
-- Ze zijn behoorlijk zelfredzaam en kunnen goed overleven zonder menselijke bemoeienis.
-- Ze zijn verder publieksvriendelijk, robuust en beschikken over imposante hoorns.
 |
| Schotse hooglander |
Minpuntje is dat het natuurlijk kuddegedrag bij dit dier matig ontwikkeld is. Daar wordt mee bedoeld dat de stier een groep niet bij elkaar houdt en de "leidende" koe geeft geen leiding. De dieren leven dus a.h.w. langs elkaar en functioneren niet als een groep. Bovendien zijn hooglanders laagbenig en langharig, wat een nadeel is in gebieden zoals het Wijffelterbroek.
De eigenschappen die de Schotse Hooglander mist, zijn wel aanwezig bij andere rassen. Door onderlinge kruising en selectie met Spaanse (Pajuna, Sayaguesa, Tudanca en Limia), Italiaanse (Maremmana Primitivo en Podolica) rassen, en de Portugese Maronesa – allemaal relatief onbekend – wil men de minpuntjes van de Hooglander weg gaan werken.
Met het kruisings- en fokprogramma wil men dus tot een goede match komen en een dier scheppen, waarvan niet alleen de genetische eigenschappen, het gedrag en de zelfredzaamheid, maar ook het uiterlijk in de buurt van het oerrund moet komen. Dan kun je onder andere denken aan langbenigheid, korte beharing, donkerbruine tot zwarte vacht, aalstreek over de rug, een meelsnuit en een grote naar voren gerichte hoornpartij.
Het echte oerrund krijg je nooit terug, maar een "replica" met goede gelijkenis en juiste eigenschappen, die verwacht men op afzienbare termijn te krijgen. Het ideaalbeeld vind je bij Het Tauros Programma
---Het bruin/grijze dier is een kruising van de Maremmana en de Schotse Hooglander.
---De bruin/zwarte koe, is een kruising tussen een Tudanca en de Schotse Hooglander.
De grote zwarte Sayaguese stier, die Machiel wordt genoemd, moet gaan zorgen voor het nieuwe nageslacht..............Weer een stapje dichter bij de TaurOs............
******Tijdens een Vara uitzending over de TaurOs is deze foto en nog een aantal andere foto's van mij getoond.Te zien bij http://radio.omroep.nl/f/103948/
Wat een inspirerend project!
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het snel mogelijk is om een oeros-achtig rund terug te fokken dat ingezet kan worden in de natuur! En ook in gebieden waar wandelaars lopen!
De Heck runderen in de Oostvaardersplassen zijn duidelijk geen geslaagd ras want het is heel divers en lijkt meestal in de verste verte niet op de oeros.
de oostvaardersplassen heck runderen lijken juist op oerossen, ja qua kleur zitten er uitschieters bij en de horn grootte en vorm is vaak verkeerd. dit komt nou eenmaal doordat het heckrund niet perfect was en er niet geselecteerd wordt op kleur, moor ook zie je voor heckrunderen relatief vaak goede hoorns, goede kleur verschillen tussen koe en stier, en hebben heckrunderen in de oostvaardersplassen lange benen en atletische lichamen, lange schedels en een fantastische zomer/winter vacht met haar tussen de horns. natuurlijke selectie heeft wel degelijk positieve invloeden gehad. de runderen zijn wel nog te klein maar dat zijn bijna alle heckrunderen.
Verwijderendit werkstuk is echt mooi. bedankt voor de informatie. misschien kom ik nog eens langs. zeker de moeite waard
BeantwoordenVerwijderen