situatie van het landgoed op de Monumentendag op 14 september.
In mijn post van 30 april 2023 stond ik uitgebreid stil bij de historie van het landgoed, maar over de woning heb ik weinig verteld. De Monumentendag was een goede gelegenheid er meer over te vertellen.
Het landhuis dat Wenmaeker omstreeks 1875 in Altweert (Altweerterheide bestond nog niet) liet bouwen, is gebouwd in een eclectische bouwstijl. Het eclecticisme ontstond in de eerste helft van de 19de eeuw in Parijs en rond 1850 werd het in Nederland geïntroduceerd. Eclecticisme is een bouwstijl waarbij men het beste van vroegere bouwstijlen zoals gotiek, renaissance en barok combineert tot een nieuw geheel. Het is een bouwrichting die zich afzet tegen het historisme, dat het navolgen van een historische stijl vooropstelt. Het vinden van een eigen, niet- historische vormgeving vond men in die tijd mooi en het was aan de opdrachtgever en wellicht de architect welke elementen van vroegere bouwstijlen werden gecombineerd. Motieven en ornamenten werden vaak op originele wijze verwerkt. 
situatie achterkant in september 2024
Zoals ik al zei, staat ook het bakhuisje op de monumentenlijst. Het mag dus niet afgebroken worden. Het staat links van het woonhuis. 
Wil je meer over de typische kenmerken van het landhuis van Wenmaekers weten, ga dan naar de site van het Rijksmonumentenregister. Daar wordt dat uitgebreid beschreven.
de situatie van het woonhuis toen Christ en Mieke (moeke) het bewoonden.
Nadat straalbedrijf Cuijpers in 2018 naar het voormalige VBI-terrein op Lozerweg 74 was verhuisd, kon op vrijdag 13 april van dat jaar de aftrap worden gegeven voor de herinrichting van het voormalige straalbedrijf door stichting Ark. Dat ging allemaal niet zo vanzelfsprekend, want nadat de gebouwen (m.u.v. de machineloods) waren gesloopt, moest er behoorlijk wat vervuilde grond worden gesaneerd en uitgaande van de standaard aanpak, moest die allemaal worden afgevoerd.
Dat alles kun je HIER nog eens nalezen.
 |
voorkant van les Beaux Champs in 2003  |
De situatie van het woonhuis aan de voorkant in 2020. Niet iets om vrolijk van te worden.
de situatie aan de achterkant in 2020
De volgende grote klus was de renovatie van het woonhuis Een klus waar Ingrid Cuijpers (de eigenaresse) de handen aan vol zou krijgen. Omdat er al tientallen jaren namelijk niets aan onderhoud was gedaan en het monumentale pand al jaren niet meer bewoond werd, was het steeds verder in verval geraakt en onbewoonbaar. Dat verval gold ook voor het bakhuis, dat net als de woning op 30 augustus 2004 op de monumentenlijst is gezet.
de situatie van het bakhuisje in 2020
Ingrid kwam met grote plannen om het karakteristieke gebouw een toeristische invulling te geven.
Zij zou het pand gaan opknappen en diende in juni 2017 via Advies- en Projectbureau Engelen een principeverzoek in. “Het is geen kleine klus”, zei ze daarover. “Maar ik wil er graag een Bed en Breakfast (B&B) van maken. En dat concept eventueel uitbreiden met andere faciliteiten zoals horeca. Het is een charmant pand en in combinatie met de aangrenzende natuur zie ik veel mogelijkheden. Het Blauwe Meertje ligt bovendien op steenworp afstand". (in: Weert is veranderd, 13 april 2018).
In juni 2019 ging de gemeente Weert grotendeels akkoord met het voorstel, maar pas in 2021 kon dan eindelijk met de renovatie worden begonnen. Dat het een grote klus is, blijkt wel duidelijk uit het feit dat ze nu in september 2025 nog lang niet klaar is met het project. De Open Monumentendag was een goede gelegenheid om eens te gaan kijken hoe ver men gevorderd is.
Ik liet je net met enkele foto's zien hoe het in de vorige jaren was en met de volgende foto's hoe het er nu voor staat.
situatie voorkant in september 2024
situatie van de asymmetrische achtergevel woonhuis op 14 september2025
Ik heb wat foto's van 2003 gevonden op de site van Monumentenzorg en heb ze ingekleurd. Zo heb je een beter idee hoe het er oorspronkelijk uit moet hebben gezien. Een beschrijving van dit monumentje vind je ook op de site van het Rijksmonumentenregister.
bakhuisje in mei 2016
bakhuisje in september 2024 met bouwtekening hoe het moet worden.
bakhuisje in september 2025
Op deze foto van 2016, 2024 en die van 2025 is te zien dat het er alleen maar slechter op geworden is. Dat kwam mede door de monumentale eikenboom, die door toedoen van Stichting Groen Weert op de bomenlijst was gezet, maar het helaas heeft begeven. Ik ben reuze benieuwd of het gaat lukken om het gebouwtje weer zo origineel mogelijk terug te krijgen.
De voorgevel is ingedeeld in zes delen (traveeën). Die zijn rijker uitgevoerd dan de achtergevel. De 2 naar voor springende delen (die met een trapgevel) zijn versierd. In het bovenste deel is een ronde nis aangebracht met daarin een vrouwenfiguur en een (niet werkende) klok. De vrouwenfiguur bleek tot ieders verrassing van marmer te zijn en is al fraai gerestaureerd. De al jarenlang niet werkende klok is weggehaald en komt volgens Ingrid Cuijpers niet meer terug. Helaas.
Het linker vooruitspringende gedeelte in de voorgevel is opgesierd met 4 ovale nissen langs de vensters met daarin de opgeknapte medaillons met duivelskoppen. Deze dienden als bescherming en om het kwaad buitenshuis te houden. In de voorgevel van het koetshuis helemaal links, moeten de nissen nog voorzien worden van een paardenhoofd. Met de restauratie daarvan is men nog bezig.
Tussen de onder- en bovenlaag van de 2 trapgevels zie je 2 voorstellingen: rechts de naam van het landgoed en links een voorstelling met herten . Die moeten nog gerestaureerd worden.
Conclusie: de buitenkant is grotendeels klaar. Nu nog het bakhuisje en de inrichting van het woonhuis.
Misschien iets om volgend jaar weer een bezoekje te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten